home de Reis Logboek Journaal De bemanning Foto's Historie Sentijn Sponsor Links

3 november 2005

Beste vrienden en vriendinnen,

Het lijkt inmiddels al lang geleden maar het staat nog heel dicht bij mij. Op 3 november zaten we in een goede storm. De barometer bleef maar  kelderen en stond uiteindelijk op 960 mbar, veel lager kan hij bijna niet aangeven. Buiten was de zee indrukwekkend, hoge golven en veel wit. De wind was 10 en bijna zichtbaar. Sr en ik waren naar buiten gegaan om de boel goed in te stellen. We namen alle zeilen weg en stelde de windvaan zo in dat we voor de golven wegliepen. Op zich ging het goed behalve dat we met 6 kn de verkeerde kant op gingen (noord westelijk). Het is onvoorstelbaar wat je voelt als je daar in de kuip
zit en al die elementen over je heen krijgt. We hadden het idee dat de Sentijn en de Zee in evenwicht waren en we gingen naar binnen om daar de storm uit te zitten. Nadat we 10 minuten binnen waren kwam er een kruiszee die ons platsloeg, na het een en ander ontweken te hebben (gasfonuis, besteklade en borden) keek ik naar buiten. Ik had al een klap gehoord en ging er van uit dat de kraanlijn kapot was en de giek op dek lag. Inderdaad lag de giek op dek, maar helaas vergezeld door de mast. Er gaat op dat moment veel door je heen. De eerste vraag; hoe is het met Sr, deze was in het vooronder en was gelukkig in orde. Ik heb
hem maar snel op de hoogte gesteld wat er aan de hand was en vervolgens actie. De eerste struggeling was om uit de boot te komen. De mast lag op de uitkijkkoepel welke gebroken was. Eerst met de hamer de rest van de koepel kapot geslagen en door het gat naar buiten geklommen. Daar overzag ik de schade en zag het bovenste gedeelte van de mast gevaarlijk naast de boot op en neer gaan. Dit moesten wij zo snel mogelijk kwijt, als dit door je romp prikt (niet zo heel eenvoudig met 7 mm alu romp, maar toch) dan zit je snel in je reddingvlot. Op 42 zuid, 500 nm van Zuid Afrika is dit geen prettige gedachte. De betonschaar gepakt maar deze weigerde dienst bij 10 mm verstaging. De bakstagen (8 mm) was geen probleem. Omdat we toch van deze maststomp verlost moesten worden, zat er niets anders op om de borgpinnen uit de terminals te halen. Splitpennen in de haven verwijderen is al klote werk, maar met 12 meter golven is het nog veel leuker, vooral als er iemand je elke minuut een emmer koud zeewater in je gezicht gooit. Om die splitpennen te verwijderen moet je vooral rustig blijven; netjes recht buigen en voorzichtig eruit trekken. Doe je dit te snel dan vervormt de pen te veel en dan krijg je hem er nooit meer uit. Gelukkig heb je 3 kansen per stag. In totaal moesten we 10 stagen los peuteren. In de tussentijd gaat er van alles door je hoofd, wat ging er mis? de reis is voorbij, hoe komen we weer thuis? Hadden de critici dan toch gelijk? wat hebben we fout gedaan? enz enz Ik denk dat we na twee uur, met bloedende handen de mast vaarwel hebben gezegd. Daarna hebben we buiten alles opgeruimd en zijn naar binnen gegaan; de wind werd al wat minder. Binnen was het natuurlijk ook een
puinzooi, eten, kussen slaapzakken, bestek, gasfornuis, potten en pannen lagen door de hele boot, fijn gemengd met een scheut zeewater met een vleugje dieselolie. Nadat we dit enigszins toegankelijk gemaakt hadden hebben we maar een bvds gedronken en het thuisfront gebeld om ze op de hoogte te stellen. Nu de Sentijn weer vrij was van alle gevaren was ze als een eendje op de zee. We gingen in onze natte slaapzak liggen en hadden onze rotste nacht.
 

De volgende dag was het mooi weer en een lichte ZE wind. We wisten dat het Helena hoog zich de komende dagen uitbreidde over Z-afrika. Maw licht weer. We hebben bij daglicht zo snel mogelijk de motor aangezet om maar zo dicht mogelijk bij land te zijn als we eventueel hulp nodig zouden hebben. Toen de golven wat afnamen hebben we een noodmast opgericht, na verschillende opties te hebben besproken en geprobeerd hebben we van twee spibomen een A-mast geklust. We gebruikten uiteindelijk onze reserve fok als zeil, maar met deze beperkte vierkante meters kan je niet echt snelheid verwachten (2 kn) We gaven de voorkeur aan Kaapstad, maar met de heersende winden uit het Westen is dit niet vanzelfsprekend. Onze diesel voorraad was niet voldoende om 500 nm af te leggen. However de wind was matig, uit het Zuid oosten dus we zien wel waar we uitkomen en dan kunnen we altijd nog hulp vragen.
Na een goede dag motoren in goed weer hebben we toch maar contact opgenomen met de Nederlandse en Zuid Afrikaanse kustwacht. We zagen in dat onze diesel te beperkt was en we vonden het een prettig idee als we
gevolgd werden, dwz per telefoon contact. De Zuid Afrikaanse Rescue Organisatie adviseerde ons om naar Mosselbaai te gaan en halverwege konden we bijtanken bij een olieplatform op het Agulhas plateau. Wij gaven nog steeds de voorkeur aan Kaapstad omdat daar de reparatie faciliteiten goed zijn. Wij maakte een afspraak om 3.00 UTC (zonsopkomst) met een bevoorradingsschip van een olieplatform. Dit ging helemaal goed. Behalve 250 lt olie kregen we ook nog eens een doos met eten, voldoende om onder noodtuig naar NZ te varen. South African
Petrol Hartelijk bedankt!! Na de jerrycans geleegd te hebben in onze tank, vervolgde we onze weg naar Kaapstad; nog 200 nm. Twee dagen later, vlak voor zonsondergang kwamen we hier veilig aan. De schade aan de Sentijn is groot, een nieuwe mast, alumium werk, stainless steel werk, timmerwerk, electronica en timmerwerk. De
reparatie gaat waarschijnlijk enkele maanden duren. Vele reacties van jullie bereikte ons en gaven ons veel steun.
Opmerkingen over een onbedoelde pitstop zijn helaas niet reeel. Mijn droom is samen met de mast gebroken. Als de Sentijn weer klaar is is het te laat in het jaar om de reis door te zetten. Bovendien kan ik niet van mijn gezin verlangen dat ik veel langer wegblijf, ook zullen ze het geen fijn idee vinden als ik weer naar het diepe zuiden ga. Ik
ga zeer binnenkort terug naar Nederland naar mijn gezin. Vervolgens moet ik maar weer aan het werk (ik hoop dat ze me eerder terug willen). In maart zeilt de Sentijn waarschijnlijk weer terug naar Nederland, maar ook zonder mij. Niet omdat ik het niet wil of durf maar omdat het gezin hier voorrang heeft. Dus als je nog zin hebt in een tripje Z-afrika-Nederland, of een stuk hiervan laat dan wat van je horen; relaxed bluewater cruising!!

Nogmaal hartelijk bedankt voor jullie reacties en tot gauw

Jaap