3
november 2005
Beste vrienden en vriendinnen,
Het lijkt inmiddels al lang geleden maar het staat nog heel dicht bij mij.
Op 3 november zaten we in een goede storm. De barometer bleef maar
kelderen en stond uiteindelijk op 960 mbar, veel lager kan hij bijna niet
aangeven. Buiten was de zee indrukwekkend, hoge golven en veel wit. De wind
was 10 en bijna zichtbaar. Sr en ik waren naar buiten gegaan om de boel goed
in te stellen. We namen alle zeilen weg en stelde de windvaan zo in dat we
voor de golven wegliepen. Op zich ging het goed behalve dat we met 6 kn de
verkeerde kant op gingen (noord westelijk). Het is onvoorstelbaar wat je
voelt als je daar in de kuip zit en al
die elementen over je heen krijgt. We hadden het idee dat de Sentijn en de
Zee in evenwicht waren en we gingen naar binnen om daar de storm uit te
zitten. Nadat we 10 minuten binnen waren kwam er een kruiszee die ons
platsloeg, na het een en ander ontweken te hebben (gasfonuis, besteklade en
borden) keek ik naar buiten. Ik had al een klap gehoord en ging er van uit
dat de kraanlijn kapot was en de giek op dek lag. Inderdaad lag de giek op
dek, maar helaas vergezeld door de mast. Er gaat op dat moment veel door je
heen. De eerste vraag; hoe is het met Sr, deze was in het vooronder en was
gelukkig in orde. Ik heb
hem maar snel op de hoogte gesteld wat er aan de hand was en vervolgens
actie. De eerste struggeling was om uit de boot te komen. De mast lag op de
uitkijkkoepel welke gebroken was. Eerst met de hamer de rest van de koepel
kapot geslagen en door het gat naar buiten geklommen. Daar overzag ik de
schade en zag het bovenste gedeelte van de mast gevaarlijk naast de boot op
en neer gaan. Dit moesten wij zo snel mogelijk kwijt, als dit door je romp
prikt (niet zo heel eenvoudig met 7 mm alu romp, maar toch) dan zit je snel
in je reddingvlot. Op 42 zuid, 500 nm van Zuid Afrika is dit geen prettige
gedachte. De betonschaar gepakt maar deze weigerde dienst bij 10 mm
verstaging. De bakstagen (8 mm) was geen probleem. Omdat we toch van deze
maststomp verlost moesten worden, zat er niets anders op om de borgpinnen
uit de terminals te halen. Splitpennen in de haven verwijderen is al klote
werk, maar met 12 meter golven is het nog veel leuker, vooral als er iemand
je elke minuut een emmer koud zeewater in je gezicht gooit. Om die
splitpennen te verwijderen moet je vooral rustig blijven; netjes recht
buigen en voorzichtig eruit trekken. Doe je dit te snel dan vervormt de pen
te veel en dan krijg je hem er nooit meer uit. Gelukkig heb je 3 kansen per
stag. In totaal moesten we 10 stagen los peuteren. In de tussentijd gaat er
van alles door je hoofd, wat ging er mis? de reis is voorbij, hoe komen we
weer thuis? Hadden de critici dan toch gelijk? wat hebben we fout gedaan?
enz enz Ik denk dat we na twee uur, met bloedende handen de mast vaarwel
hebben gezegd. Daarna hebben we buiten alles opgeruimd en zijn naar binnen
gegaan; de wind werd al wat minder. Binnen was het natuurlijk ook een
puinzooi, eten, kussen slaapzakken, bestek, gasfornuis, potten en pannen
lagen door de hele boot, fijn gemengd met een scheut zeewater met een
vleugje dieselolie. Nadat we dit enigszins toegankelijk gemaakt hadden
hebben we maar een bvds gedronken en het thuisfront gebeld om ze op de
hoogte te stellen. Nu de Sentijn weer vrij was van alle gevaren was ze als
een eendje op de zee. We gingen in onze natte slaapzak liggen en hadden onze
rotste nacht.
De volgende dag was het mooi
weer en een lichte ZE wind. We wisten dat het Helena hoog zich de komende
dagen uitbreidde over Z-afrika. Maw licht weer. We hebben bij daglicht zo
snel mogelijk de motor aangezet om maar zo dicht mogelijk bij land te zijn
als we eventueel hulp nodig zouden hebben. Toen de golven wat afnamen hebben
we een noodmast opgericht, na verschillende opties te hebben besproken en
geprobeerd hebben we van twee spibomen een A-mast geklust. We gebruikten
uiteindelijk onze reserve fok als zeil, maar met deze beperkte vierkante
meters kan je niet echt snelheid verwachten (2 kn) We gaven de voorkeur aan
Kaapstad, maar met de heersende winden uit het Westen is dit niet
vanzelfsprekend. Onze diesel voorraad was niet voldoende om 500 nm af te
leggen. However de wind was matig, uit het Zuid oosten dus we zien wel waar
we uitkomen en dan kunnen we altijd nog hulp vragen.
Na een goede dag motoren in goed weer hebben we toch maar contact opgenomen
met de Nederlandse en Zuid Afrikaanse kustwacht. We zagen in dat onze diesel
te beperkt was en we vonden het een prettig idee als we
gevolgd werden, dwz per telefoon contact. De Zuid Afrikaanse Rescue
Organisatie adviseerde ons om naar Mosselbaai te gaan en halverwege konden
we bijtanken bij een olieplatform op het Agulhas plateau. Wij gaven nog
steeds de voorkeur aan Kaapstad omdat daar de reparatie faciliteiten goed
zijn. Wij maakte een afspraak om 3.00 UTC (zonsopkomst) met een
bevoorradingsschip van een olieplatform. Dit ging helemaal goed. Behalve 250
lt olie kregen we ook nog eens een doos met eten, voldoende om onder
noodtuig naar NZ te varen. South African
Petrol Hartelijk bedankt!! Na de jerrycans geleegd te hebben in onze tank,
vervolgde we onze weg naar Kaapstad; nog 200 nm. Twee dagen later, vlak voor
zonsondergang kwamen we hier veilig aan. De schade aan de Sentijn is groot,
een nieuwe mast, alumium werk, stainless steel werk, timmerwerk, electronica
en timmerwerk. De
reparatie gaat waarschijnlijk enkele maanden duren. Vele reacties van jullie
bereikte ons en gaven ons veel steun.
Opmerkingen over een onbedoelde pitstop zijn helaas niet reeel. Mijn droom
is samen met de mast gebroken. Als de Sentijn weer klaar is is het te laat
in het jaar om de reis door te zetten. Bovendien kan ik niet van mijn gezin
verlangen dat ik veel langer wegblijf, ook zullen ze het geen fijn idee
vinden als ik weer naar het diepe zuiden ga. Ik
ga zeer binnenkort terug naar Nederland naar mijn gezin. Vervolgens moet ik
maar weer aan het werk (ik hoop dat ze me eerder terug willen). In maart
zeilt de Sentijn waarschijnlijk weer terug naar Nederland, maar ook zonder
mij. Niet omdat ik het niet wil of durf maar omdat het gezin hier voorrang
heeft. Dus als je nog zin hebt in een tripje Z-afrika-Nederland, of een stuk
hiervan laat dan wat van je horen; relaxed bluewater cruising!!
Nogmaal hartelijk bedankt voor jullie reacties en tot gauw
Jaap
|